Ik lees graag oorlogsromans. Er staan er nog veel ongelezen in m'n boekenkast…
Ik kies ervoor om deze boeken niet te recenseren, omdat ze waargebeurd zijn. Wel vind ik het belangrijk om ze de nodige aandacht te geven.
Zo gaat dit boek, de joodse bruid, over Edith Hahn, een joodse jongedame die in Wenen leeft wanneer de oorlog...
Uitgavejaar: 2019
In het boek zitten verschillende tijdsprongen waardoor je Pierrot leert kennen als kleine jongen, en later ook als prille tiener. Op die manier kan je zijn gedachtegangen zien evolueren. Hij bevindt zich midden in de gruwel van de oorlog.
Wat. Een. Verhaal. Het is lang geleden dat ik nog eens écht overdonderd raakte tijdens het lezen van een boek.
Eva en Miriam Mozes zijn tweelingzussen die samenwonen met hun ouders en twee oudere zussen. Ze hebben een erg goed leven, tot de oorlog voelbaar wordt in het dorp waar ze wonen. Op een dag worden ze allen gearresteerd en naar Auschwitz gebracht. Wanneer opvalt dat Eva en Miriam een tweeling zijn, worden ze meteen zonder boe of ba gescheiden...
Ik stel mij de vraag of je wel een recensie kan schrijven over een waargebeurd verhaal. Dat kan je toch niet goed of slecht vinden? Het is gewoon waar. En gebeurd. Ik opteer dan ook voor de term 'beschrijving' in dit geval.