Een Lege Brug - Dirk Bracke
In 2019 heb ik hem ontmoet op de boekenbeurs. Hij signeerde toen het boek dat ik kocht, namelijk De Bruid. Vorig jaar hoorde ik dat hij overleden is, en dat was toch even onwerkelijk. Het was een schok.
Dirk Bracke heeft heel wat boeken op zijn naam staan. Hij staat ervoor gekend om non-fictie in fictie te gieten. Hij deed zijn research door met mensen en jongeren te gaan spreken, en via hun getuigenissen schreef hij dan een boek, bijna altijd over actuele en vrij harde onderwerpen. Denk maar aan 'Black' en 'Het Engelenhuis', allebei verfilmd.
Een Lege Brug is niet anders. Het boek gaat over Siem, een jongen van zestien jaar die op een dag Paulien ontmoet, een bloedmooi meisje. Al snel merkt Siem dat Paulien anders is, ze heeft namelijk autisme en leeft vooral in haar eigen wereld waar de brug een centraal punt is. Ze heeft nood aan structuur, moet voorbereid worden wanneer er iets in haar dagplanning gaat veranderen en ze gaat niet naar school. Wel naar een dagcentrum.
Ik schrok van de hardheid van het boek. Er komen bepaalde gebeurtennissen in voor die ik niet had verwacht waardoor ik soms toch even moest slikken. Het is een boek gericht op tieners maar ik vind het tijdloos, net zoals al zijn boeken. Ook volwassenen kunnen zijn boeken perfect lezen.
Het boek vertelt zowel het verhaal door de ogen van Siem als door de ogen van Paulien. Dit helpt erg goed om de denkwijze van Paulien te begrijpen. Ik vind dit echt een meerwaarde. De schrijfstijl is zoals altijd vlot waardoor het boek snel leest.
Het is een fictief boek maar ik kan raad het aan om ook door begeleiders en opvoeders gelezen te worden. Zelf heb ik in de sector gewerkt, en het kan helpen om nog beter te begrijpen hoe iemand zich gedraagt. Om je beter te kunnen inleven en om te weten dat geduld een mooie en noodzakelijke zaak is. En dat is het allerbelangrijkste wanneer je werkt en omgaat met mensen.
Uitgavejaar: 1997
Pagina's: 206
-x-