De Jongen Die Zijn Vader Naar Auschwitz Volgde - Jeremy Dronfield

Ik stel mij de vraag of je wel een recensie kan schrijven over een waargebeurd verhaal. Dat kan je toch niet goed of slecht vinden? Het is gewoon waar. En gebeurd. Ik opteer dan ook voor de term 'beschrijving' in dit geval.

Een tijd geleden startte ik met het lezen van dit boek. Het duurde maar liefst zeven weken voor ik het uit had. 367 pagina's vol met pure waarheid. Harde waarheid. Barbaarse waarheid. Het ging traag.

Het verhaal gaat over de familie Kleinmann. Ze wonen in Wenen en hebben het - volgens de gebruikelijke gang van zaken in die tijd - goed. Tot wanneer vader Gustav en zoon Fritz gearresteerd worden. Ze worden naar Buchenwald gebracht, waar ze zwaar werk moeten doen in de meest mensonwaardige omstandigheden. Vrieskou, hitte, honger, ziekte... alles hebben ze gezien, gehoord, gevoeld. Bijna zes jaar lang zitten ze gevangen in verschillende concentratiekampen en slagen ze erin om samen te blijven. Maar hebben ze de kracht, de moed en de hoop om te overleven?

De Jongen Die Zijn Vader Naar Auschwitz Volgde is een heel zwaar boek. Je moet je echt concentreren en je gedachten erbij houden om het goed te kunnen volgen. Lees het dus zeker niet op een moment waarop je afgeleid kan worden.

De zwaarte van het boek uit zich in het feit dat niet enkel het thema en het verhaal zwaar zijn. Anderzijds maakt de schrijver het boek extra moeilijk door de vele jaartallen en periodes die verstrijken. Er wordt ook veel bijkomende informatie neergeschreven in noten, die achteraan in het boek staan. Ik was regelmatig aan het switchen tussen het verhaal zelf en de noten achteraan. Ik loste dit op door twee bladwijzers te gebruiken.

Waarom ik het boek aanraad om te lezen? Omdat deze gebeurtenissen nooit vergeten mogen worden. Er worden in dit boek heel veel details beschreven. Details die je nog niet wist en waar je echt niet goed van wordt.

Mijn tip voor het  lezen van dit boek: neem voldoende tijd om de hoofdstukken te laten bezinken. Geloof me, dat ga je nodig hebben.

Ik kan nu met zekerheid zeggen dat dit het zwaarste boek is dat ik ooit al gelezen heb. Ik zet het terug in de kast en ik weet niet of het er ooit terug uit komt. Voor mijn volgende leesactiviteit kies ik dan ook bewust voor een lichter, humoristisch boek.

Uitgavejaar: 2019

-x-